Mutlu aşk şarkılarının hareketli ve aşkımlı, canımlıdan çok da öteye gidemediği ama mutsuz aşkın destanını yazmış Türk şarkılarına aşırı maruz kalmış biri olarak bu şarkıya aşık oldum diyebilirim.
We are stars, we are islands, we are oceans!!!
Bu şarkının sözleri de aslında günlük hayatta çoğu kişinin kendine söylemeyeceği kadar yüklü.
Kendini et ve kemikle giydirilmiş bir yıldız gibi hissedebilen ama bunu bir kompleksi kapamak için yapmayana selamlar olsun.
Soma faciasında olanlar..."Çizmemi çıkarayım da sedye kirlenmesin" diyen adamdan ne kadar farklıyız aslında? Çoğumuz otorite karşısında o adama dönen, otorite olunca da ona dönüştüren olmuyor muyuz?
Bu biraz da evdeki örtünün kirlenmesini çocuğun kendi kendine yemek yeme davranışını kazanmasından daha çok önemseyen annelerin farklı farklı yansımalarından değil mi?
Hep bir sonraki aşamadan sonra artık rahatlayacağımız hayaliyle kandırılmadık mı?
Hadi bir liseyi kazan tamam, öss bitsin, mezun olayım, kpss yi kazanayım....ve artık bir iş güç sahibi olduğumuzda nihayet hiç bir şey yapmayacağımız günün hayaliyle yaşadığımızdan belki herkese kızıyoruz, o günleri yaşamadık çünkü sadece gizli bir öfkeyle katlandık.
Her neyse,
Bu şarkı, böyle şarkılar o yüzden bana çok iddialı geliyor.
" We forget,
Satisfaction kills our desire,
We are dreamers,
Wishing upon what we were born from,"
O noktaya ulaştıktan sonra hiçbir önemi kalmayan arzuların tutkunu olmamanın yolu sanırım önce onu fark etmekten geçiyor.
Böyle bir felsefe var, arzunun geçiciliğinin bilincine varıp, onları bırakmaktan geçiyor.
"We are moons,
Throw ourselves around each other,
We are oceans,
Being controlled by the pull of another"
Sanırım bu şarkının aşkın o kavga etsen de sevgilini gene de dibinde istemenin, birine kızarken onsuz olamayacağını da bilerek kızmanın en güzel söylenme şekli...
Nakaratı çok benlik değil ama sanırım başka türlüsü de olamazdı.
Bu biraz da evdeki örtünün kirlenmesini çocuğun kendi kendine yemek yeme davranışını kazanmasından daha çok önemseyen annelerin farklı farklı yansımalarından değil mi?
Hep bir sonraki aşamadan sonra artık rahatlayacağımız hayaliyle kandırılmadık mı?
Hadi bir liseyi kazan tamam, öss bitsin, mezun olayım, kpss yi kazanayım....ve artık bir iş güç sahibi olduğumuzda nihayet hiç bir şey yapmayacağımız günün hayaliyle yaşadığımızdan belki herkese kızıyoruz, o günleri yaşamadık çünkü sadece gizli bir öfkeyle katlandık.
Her neyse,
Bu şarkı, böyle şarkılar o yüzden bana çok iddialı geliyor.
" We forget,
Satisfaction kills our desire,
We are dreamers,
Wishing upon what we were born from,"
O noktaya ulaştıktan sonra hiçbir önemi kalmayan arzuların tutkunu olmamanın yolu sanırım önce onu fark etmekten geçiyor.
Böyle bir felsefe var, arzunun geçiciliğinin bilincine varıp, onları bırakmaktan geçiyor.
"We are moons,
Throw ourselves around each other,
We are oceans,
Being controlled by the pull of another"
Sanırım bu şarkının aşkın o kavga etsen de sevgilini gene de dibinde istemenin, birine kızarken onsuz olamayacağını da bilerek kızmanın en güzel söylenme şekli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder